۷۵ سال پیش از این، پسری در مسجد سلیمان چشم به جهان گشود که سال‌ها بعد چشم، چراغ و اسطوره میلیون‌ها پرسپولیسی شد.

صفر ایرانپاک یکی از همان مردان تکرار نشدنی است که یازدهم بهمن سال ۱۳۸۷ در ۶۲ سالگی، زودتر از آن‌چه انتظار می‌رفت از میان ما رخت بر بست.

یازدهم بهمن، یادآور درگذشت اسطوره فوتبال ایران در سال ۱۳۸۷ است. یکی از توپچی‌های بی‌نظیر باشگاه پرسپولیس که در کنار مردانی چون زنده‌یاد همایون بهزادی و بزرگمرد حسینعلی کلانی اضلاع مرگبار خط حمله پرسپولیس را ساختند.

او در سی و نهمین سالگرد اولین گلش برای پرسپولیس که به روز یازده بهمن ۱۳۴۹ و در بازی با تیم افسر برمی‌گشت، دیار باقی را بدرود گفت. در همان سال ۴۹ و در اولین سال حضور در پرسپولیس ‌آقای گل تهران شد و سال بعد از آن نیز در لیگ سراسری، آقای گلی را از آن خود کرد. او خالق یکی از اعداد نمادین تاریخ باشگاه پرسپولیس و فوتبال ایران است که مغفول ماند. شاید هم این در تیمی که پر از حماسه، نماد و افتخار است چندان عجیب نباشد. این فقط اعداد یک، ۳، ۴، ۵، ۶ نیستند که برای یک پرسپولیسی می‌توانند نمادین و یادآور شکوه، عظمت و لحظات ناب باشند. صفر ایرانپاک تنها بازیکن تاریخ دربی است که ۷ گل در تاریخ این رقابت‌ها به ثمر رسانده است، در حالی که برای خیلی کمتر از این‌ها افسانه‌سرایی‌ها کرده‌اند.

صفر ایرانپاک یک دهه پیراهن پرسپولیس را به تن داشت و از این جهت جایگاهی ممتاز در میان وفادارترین‌های باشگاه دارد. در آن روزگاران تعداد بازی‌های باشگاهی در یک‌سال در کشورمان به این مقدار که اکنون شاهدیم نبود و با این وجود در ۱۸۰ مسابقه برای پرسپولیس به میدان رفت که در جریان آن‌ها ۷۴ گل هم به ثمر رساند.

روحش شاد و یادش گرامی.