مرجع خبری پرسپولیس : علی پروین در این سال ها کم جملات عجیب و غریب در گفت و گو با رسانه ها به کار نبرده است.

بعد از بازی پرسپولیس و فجرسپاسی بود که پروین نتوانست آنچه را در دلش می گذشت پنهان کند و گفت: «هزار بار گفته‌ام كه برای پرسپوليس مربی ايرانی بهترين گزينه است.»

بی شک، سال ها سال بعد که خواستند جملات به یادماندنی علی پروین را بنویسند، این جمله را هم در بین آنها جا می دهند. اما علی پروین، کم حرف تاریخی نزده. همین دوشنبه شب، در 90 تصویر او را نشان دادند که چنین گفت: «به نظر من آقای «میستو» هم شانس داره.» البته قبل از این هم وقتی او نمی توانست اسم کاندیداهای پرتغالی (ژوزه) و آرژانتینی (کالدرون) را به زبان بیاورد، در جمع خبرنگاران گفت: «من اسم اینارو بلد نیستم. بگید اون پرتغالیه یا آرژانتینیه!» علی پروین اصولا اسم ها را خوب یاد نمی گیرد. گاهی هم دچار اشتباهات عجیبی می شود. مثلا وقتی او سرمربی پرسپولیس بود و سید محمد حسینی را خواست، این بازیکن به تمرین پرسپولیس رفت اما پروین گفت: «من که اینو نمی خوام. من اون حسینی کچل رو (سید جلال) می خوام.»

از این جملات به یاد ماندنی هم بد نیست اشاره کنیم به تیتر معروف «شوما یادت باشه مادر دیگه مثل علی پروین نمی زاد.» یا «من با آبگوشت مامان نصرت شدم علی پروین.» یکی از دیالوگ های با نمک علی پروین هم، به دیالوگ معروفش درباره آمادگی پرسپولیس برمی گشت که گفت: «تیم 80 درصد آماده اس، به امید خدا 30 درصد بقیه رو هم تو این چند روز به دست میاریم.»

فیلم این دیالوگ در صدا و سیما موجود است، درست مثل جملات معروفش درباره علی دایی که البته آنها را با وجود مستندات کافی، تکذیب کرد: «این پسره علی دایی اگه 10 تا روپایی زد هر چی خواستید به من بگید…شوما نیگا کن آقای دایی، شوما معروفی ولی محبوب نیستی.» که البته خیلی زود حرفش را پس گرفت و گفت: «مثل این بچه 50 سال دیگه هم نمیاد.» سال 82 هم وقتی غمخوار به پروین پیشنهاد مدیر فنی را داد، او دوباره از آن جمله های تاریخی گفت: «مدیر فنی یعنی کشک.» هنوز این جمله کاربرد زیادی دارد و مخترع آن پروین است.

بعد از شکست در همان سال مقابل فجرسپاسی بود که پروین از فوتبال با چنین جمله ای خداحافظی کرد اما خیلی زود، با همان قاطعیت برگشت: «خداحافظ فوتبال، خداحافظ پرسپولیس.» اما پروین در سال های گذشته، بارها به پرسپولیس سلام داده و ماچ و بوسه هم کرده.

پروین همیشه با خبرنگارها رابطه سینوسی داشته. او وقتی در پرسپولیس همه کاره بود، خبرنگارها جرات نداشتند دور و برش آفتابی شوند. او در ایام نه چندان دور، یک بار به خبرنگاران گفته بود: «همین شماها مجید نامجو رو تو پر قو خوابوندید که الان واسه ما تعیین «تلکیف» می کنه.» یا وقتی یکی از روزنامه های ورزشی علیه پروین نوشت، سردبیر آن روزنامه چنین جمله معروفی از او شنید: «فردا ساعت 6 می ریزیم اونجا حسابتونو می رسیم!» یک بار هم او به صریح ترین شکل ممکن، خبرنگاران را مورد نوازش قرار داده بود: «شوما خبرنگارارو با یه دو هزارتومنی میشه خرید. اینو بدم، هر چی بخواید واسم می نویسید!»

آقا دل بوسکه علی پروین هم که برای خودش دنیایی است. او بارها و بارها گفته: «مربی خارجی فقط آقا دل بوسکه.» یک بار هم درباره امیر قلعه نویی گفته بود: «این پسره رو که روز اول دیدم گفت یه چیزایی داره. دیدی درست فکر کرده بودم.»

اصطلاح «این پسره» علی پروین هم برای خودش تاریخی دارد. در فینال جام جهانی 2006 که زیدان از بازی اخراج شد، پروین گفت: «دلم واسه این پسره سوخت.» یا یک بار که درباره مارادونا اسطوره تاریخی آرژانتینی ها حرف می زد، گفت: «این پسره، بچه خوبیه و بازیکنی خوبی بوده!» او این پسره را زیاد برای مهرزاد معدنچی به کار برد. در ایامی که پروین سرمربی پرسپولیس بود و این تیم چپ و راست می باخت، پروین مدام می گفت: «تقصیر این پسره معدنچیه.»

حامد کاویانپور هم از اصطلاح «این پسره» بی نصیب نماند. سال 79 که می گفتند او از امارات پیشنهاد 10 میلیونی دارد، پروین گفت: «اگه این پسره 10 میلیون می ارزه، علی پروین زیر 2 میلیارد نمی ارزه.» سال گذشته هم وقتی داوود فنایی برای بازگشت به پرسپولیس شرط گذاشت، پروین دوباره مجبور شد این پسره را به کار ببرد: «وقتی پرسپولیس بود از 10 متری ما رد نمی شد، الان شرط گذاشته واسه ما.»

کلا کسانی که اطراف پروین هستند اصطلاح «شوما یادت باشه» را بارها از علی پروین شنیده اند. مثلا «شوما یادت باشه پاداش ماداش خبری نیست.»«شوما یادت باشه آرژانتین قهرمان جام جهانی(2010) میشه.» «شوما یادت باشه یورو(2012) ماله هولندنه» «شوما یادت باشه ما دست یا علی با شوما دادیم.» این دست یا علی هم البته داستان زیادی دارد که بخش عمده اش به سال 79 برمی گردد و زمانی که جنگ بر سر مالکیت پرسپولیس بالا گرفته بود.

پروین هیچ وقت به تلویزیون نرفته. یک بار هم از او پرسیدند که چرا نمی روید، گفت: «شوما یادت باشه من خوشم نمیاد برم تلویزیون. برم اونجا یه چیزایی می گم، به خیلی ها برمی خوره.» پروین برای اینکه نشان دهد یکی است و رو دستش هم نمی آید، یک بار گفت: «تو این سالها خیلی ها خواستن علی پروین بشن ولی علی پروین یه دونه بیشتر نیس که نیس.» یک بار هم درباره فتح ا.. زاده جمله ای قصار گفته بود: «این فتح الله زاده رفته با چک مک هاش هرچی بازیکن بوده خریده، حالا علی مونده و حوضش.»

اسطوره قرمزها برای بازیکنان این دوره زمانه هم کم صفت جالب استفاده نکرده. مثلا او دو سال پیش که به تمرین استیل آذین رفت، به محض دیدن بدن بازیکنان سریعا آنالیزهای موجود را انجام داد: «این بدن ها باید شلاق بخوره.» او کلا صفت های بانمکی برای فوتبالیست ها پیدا می کرد: «فوتبالیست ها شدن پفکی.» او همیشه از قدیمی ها تعریف می کند، مخصوصا از کسی که با او خیلی به مشکل می خورد: «این پسره رهبری فرد قیافش غلط اندازه وگرنه شوما بری تو زندگیش می بینی لوطیه.»

اما قدیم ها پروین کم جمله به یادماندنی درباره مشکلاتش با رهبری فرد نگفته بود: «بهش بگید اگه سیستم علی پروینیه، از فردا نیا سر تمرین.»

ادای اسم مصطفی دنیزلی هم همیشه برای پروین سخت بود، اینقدر که سعی می کرد زیاد اسمش را نبرد: «این آقای «دینیزلی» دیر جواب داد به ما ضربه زد. حالا هر کی بیاید جاش، زمان می خواد.» که البته خود پروین زودتر از همه علیه ژوزه موضع گرفت.

پروین هر چقدر بد پیشگویی می کند، سال 1990 یک پیش بینی فوق العاده داشت. بعد از قهرمانی ایران در آن المپیک، پروین در بازگشت گفت: «ژاپن و کره دارن با بنز می رن ما با موتورگازی.» بعدها این پیش بینی او درست از آب در آمد.