خبرگزاری پرسپولیس : کارشناس مسائل مدیریتی فوتبال ایران گفت: باشگاه‌ها از نحوه قرارداد بستن با بازیکنان و مربیان خارجی اطلاع کافی ندارند.

هوشنگ نصیرزاده در مورد نحوه بستن قرارداد با بازیکنان و مربیان خارجی گفت: انعقاد قرارداد با بازیکنان و مربیان خارجی دارای ظرافت‌هایی است که معمولا باشگاه‌های ایرانی یا از آنها بی اطلاع هستند و یا اینکه به آنها توجهی نمی‌کنند. برخی از باشگاه‌های لیگ برتر بدون مطالعه اصول نقل و انتقالات فیفا قراردادهایی را منعقد می‌کنند که در آینده زیان‌های مالی سنگینی را متحمل می‌شوند.

وی افزود: برای مثال برخی از باشگاه‌ها ابتدا قرارداد می‌بندند و سپس بازیکن را برای تست پزشکی یا کسب مجوز کار اعزام می‌کنند. در حالی که اعتبار یک قرارداد به موفقیت در بیرون آمدن از تست پزشکی و کسب مجوز کار مرتبط نیست. اگر باشگاه قراردادی را با بازیکن به امضا رساند در مقابل آن مسئولند و یا اینکه برخی از باشگاه‌ها تصور می‌کنند مانند بازیکنان ایرانی قرارداد داخلی اهمیتی ندارد و باید قرارداد با بازیکنان خارجی نیز در فدراسیون به ثبت برسد در حالی که از نظر فیفا به محض امضای قرارداد از سوی طرفین این قرارداد دارای اعتبار می‌شود.

نصیرزاده تاکید کرد: مثال دیگر اینکه برخی از باشگاه‌ها به تعهدات مالی خود در طول فصل عمل نمی‌کنند و همین موضوع اساس فسخ قرارداد یک طرفه را توسط بازیکن فراهم می‌کند. باشگاه‌های ایرانی از اینکه به دلایل موجه دارای حق فسخ قرارداد هستند بی‌اطلاعند. در مثال دیگر به نظر می‌رسد قرارداد مانوئل ژوزه با پرسپولیس هوشمندانه منعقد نشده و به صورت آشکار مشخص است که باشگاه برای خود حق فسخ قائل نشده است. این اتفاق نیز به خاطر بی‌اطلاعی کارگزاران باشگاه از قوانین و مقررات بین‌المللی را می‌رساند.

وی خاطرنشان کرد: به عنوان یک مطلع از قوانین بین‌المللی فوتبال اعلام می‌کنم یکی از کشورهایی که بیشترین پرونده را در مجموعه DRC دارد باشگاه‌های ایرانی هستند که همیشه در این پرونده‌ها نیز محکوم و متضرر می‌شوند. استیل‌آذین،‌نساجی مازندران و همچنین پرسپولیس در سال‌های گذشته که در این پرونده‌ها محکوم شدند، مثال‌های این موضوع هستند.