پرسپولیس نیوز :  تركيب پرسپوليس كه خوانده شد تقريبا آن اندك اميدي كه مي‌توانست از حس برتري‌جويي و تغيير شرايط تيم در جدول به دل هواداران راه يابد، از بين رفت.

در غياب نوري و كريمي پرسپوليس بدون هافبك خلاق و پاسور كه بتواند گره از كار بگشايد و فرمانده و طراح ميانه ميدان باشد قدم به ميدان مدعي قهرماني و قهرمان سه دوره متوالي ليگ گذاشته بود كه در ميانه ميدان زوج اميد ابراهيمي – محرم نويدكيا را داشت و روي نيمكت هافبكي مثل احمد جمشيديان را نشانده بود.
حضور توأمان نقي‌زاده و حقيقي در ميدان در نگاه اول هراسناك به نظر مي‌رسيد. نقي‌زاده مدت‌ها از تركيب دور مانده بود و حقيقي بعد از دربي، در سه بازي اخير نمايش‌هاي ضعيفي ارائه كرده بود تا نگاه‌ها را نسبت به خود با ترديد مواجه كند. از طرفي حضور توأمان دو هافبك تدافعي در ميدان اين سوال را براي پرسپوليسي‌ها به وجود مي‌آورد كه «پس چطور مي‌خواهند حمله كنند؟» يا «چگونه توپ را به مهاجمان مي‌رسانند؟»
شايد در آن لحظه مي‌شد اين تركيب را تركيبي از سر احتياط و در جهت محكم‌تر كردن لايه‌هاي دفاعي براي گل نخوردن و نباختن توصيف كرد اما ظاهرا چينش ويژه گل‌محمدي ناشي از يك آناليز درست و دقيق بود.
كادر فني پرسپوليس خوب مي‌دانست با بستن فضاي بازيسازي محرم نويدكيا، قلب تپنده ميانه ميدان سپاهان اين تيم در فاز حمله به مشكل خواهد خورد و ضمن از دست دادن مالكيت توپ، در خلق موقعيت ناكام مي‌ماند. ميثم نقي‌زاده با دستور ويژه كادر فني به تركيب اصلي رفت تا مدام بدود و ضمن من تو من با نويدكيا توپ‌هايي كه قرار است به او برسد را قطع كند. كنار او رضا حقيقي قرار داشت كه در بازي با استقلال ثابت كرده بود خيلي خوب مي‌تواند طراح حريف را از كار بيندازد. حقيقي در كنار نقي‌زاده قرار گرفت و كاري كرد تا توپ به نويدكيا نرسد و البته با حضور نزديك به هم اين دو بازيكن سپر محكمي مقابل مغز متفكر سپاهان در زمان تصاحب توپ ايجاد مي‌شد كه او را واقعا كلافه و عصباني كرده بود. در واقع نويدكيا يا اصلا صاحب توپ نمي‌شد يا وقتي توپي در اختيار مي‌گرفت فضايي براي حركت، فكر كردن و ارسال پاس يا پي‌ريزي يك حمله اساسي را نداشت. اين اتفاق در كل نيمه اول به خوبي رخ داد تا مهاجم ملي‌پوشي مثل محمدرضا خلعتبري يكي از بيكارترين بازيكنان سپاهان باشد.
در نيمه دوم هم نويدكيا تنها دو سه بار صاحب توپ آن هم در موقعيت ضدحمله شد و البته كاري از پيش نبرد كه پرسپوليسي‌ها اين را مديون بازيخواني درست كادر فني و اجراي فوق‌العاده نقي‌زاده – حقيقي هستند.
البته اين دو هافبك بعد از 10 نفره شدن سپاهان سهم زيادي در پي‌ريزي حملات پرسپوليس و برقراري ارتباط بين خطوط داشتند. حركت كشويي حقيقي – نقي‌زاده بعضا باعث مي‌شد نقي‌زاده در فاز دفاع شركت كند و ضمن از كار انداختن نويدكيا، حقيقي در فاز حمله حضوري پررنگ داشته باشد. البته خود نقي‌زاده هم يكي دو بار صاحب موقعيت شوتزني و اضافه شدن به حمله‌وران تيم شد تا مشخص شود دو هافبك مياني پرسپوليس تنها معطوف به دفاع صرف نشده‌اند و با سرگرم شدن به خراب كردن بازي هافبك‌هاي حريف دور خودشان نمي‌چرخند.
هر چند حقيقي هم در اين نمايش ويژه پرسپوليس فوق‌العاده بازي كرد اما اين شگفتي در مورد نقي‌زاده كه از زمان سرمربيگري گل‌محمدي تنها يك بار – آن هم به عنوان بازيكن جانشين – به كار گرفته شده بود بيشتر به چشم آمد. نقي‌زاده كه بازيكن مورد علاقه مانوئل بود در همين بازي رفت با سپاهان به خاطر آن اتفاقات عجيب و منگي هافبك‌هاي پرسپوليس در 10 دقيقه پاياني تيمش را 10 نفره كرد اما در بازي برگشت به اندازه 2 نفر دويد و كاري كرد تا همه آن اتفاقات مبهم و عجيب را فراموش كنند.    اما بازگشت نوري و كريمي، زوج شگفت‌انگيز و كارساز حقيقي – نقي‌زاده كه در اردوها هم اتاقي هستند را قطعا به هم مي‌ريزد. عجيب نيست؛ اين زوج آنقدر خوب كار كرده كه براي بازگشت نوري و كريمي دچار ترديد شده‌ايم، اما مگر تمام حريفان پرسپوليس نويدكيا دارند يا هميشه نوري و كريمي با هم محروم و مصدوم مي‌شوند؟