زلاتكو كرانچار سختى حضور، تمرين و بازى در امارات آن هم در شهريور را به جان بازيكنان خود خريد تا ترديدهايش را بفروشد و شجاعت بخرد. حالا همه ما منتظر نتيجه كار هستيم. سرخپوشان در غياب ۸ بازيكن خود كه عبارت بودند از معمارزاده، محمد، نوروزى، زارعى، منصورى، هوارمحمد، كلاه كج و خليلى راهى امارات شدند. در شرايط عادى اين ۸ نفر۵۰ درصد تركيب اصلى سرخپوشان را تشكيل مى دهند. به اين ترتيب پرسپوليس در بهترين حالت هم تركيبى از نفرات اصلى و ذخيره را به ميدان فرستاد. در اين بين نكته جالب توجه اين بود كه كرانچار هرگاه توجه به بازيكنان ذخيره و بى نام و نشان را بيشتر كرد پرسپوليس باانگيزه و تحرك بيشترى بازى كرد و نمايش آن دلچسب تر شد.در بازى با الكرامه شاهد اين مسأله بوديم، هرچند نفرات ذخيره اعتماد به نفس لازم را نداشتند. پرسپوليس در ۲۵ دقيقه ابتدايى بازى با النصر در عمل يك تيم خواب زده بود و سرعت بازى در نيمه دوم و با آمدن بازيكنان جديد به شكل قابل قبولى درآمد.پرسپوليس بازى با الاهلى را هم با نفرات نام آشناتر خود آغاز كرد و نيمه اول را هم با پيروزى به پايان برد اما تحرك قابل قبول در نيمه دوم و بعد از به ميدان آمدن بازيكنان جوان تر ديده شد. پرسپوليس در اين لحظات معقول تر بازى كرد و حريف خود را بيشتر آزار داد.آنچه در اين ۳ بازى گذشت پيام هاى روشنى دربرداشت. پيام اول اينكه

 معدود بازيكنان پرسپوليس كه اسمى دارند نياز به كارى جدى دارند تا از كرختى كنونى خلاص شوند. پيام بعدى اين بود كه پرسپوليس با بازيكنان اميد و ليگ يكى خود بهتر بازى مى كند. هنگام حضور اين نفرات ولعى كه انتظار مى رود يك فوتباليست براى پيروزى داشته باشد ديده مى شود. حركت بدون توپ بازيكنان بيشتر مشخص است كه اين يكى براى چربش بازى يك تيم بر حريفش ضرورى است. البته براى ديدارى مثل مصاف با ذوب آهن نمى توان انتظار داشت كرانچار ريسك كند و اين نفرات را به زمين بفرستد اما ديديم تيمى كه روى نيمكت و روى سكوها مى نشيند به مراتب بهتر بازى مى كند. اين پديده چگونه قابل توضيح است؟ چرا نفرات اصلى بايد نمايش ضعيف ترى انجام دهند؟ براى حل مشكل روحى و روانى اين تيم چه فكرى شده است؟ سؤال مهمتر اينكه كرانچار براى عمل به وعده خود شجاعت دارد؟او هدف از بازى هاى امارات را شناسايى بهترين تيم اعلام كرده بود. آيا او شجاعت دست زدن به چينشى كه در ذهن داشت را دارد؟ آيا او جرأت كم كردن سهم نفراتى را دارد كه در تركيب اصلى بودند؟ كرانچار نمى تواند از زير بار مسئوليت تصميماتش در بازى با ذوب آهن فرار كند. اين بازى هرچند گواهى برتوانايى هاى او نخواهد بود اما گواهى بر ميزان تسلط وى بر تيم، تصميماتش و فوتبال ايران خواهد بود. جدا از نتيجه كه مى تواند تابع متغيرهاى بسيارى باشد، نحوه عملكرد تيم و جريان بازى مشخص كننده كيفيت تفكرات كرانچار خواهد بود؛ اينكه تيمش مقابل ذوب آهن نگاهى از بالا داشته باشد يا اينكه از پايين به مجموعه اى بزرگتر از خود نگاه كند