اوضاع برای ملوان در نیم فصل نخست خوب پیش می رفت.

بعد از کناررفتن فرهاد پورغلامی و حضور محمد احمدزاده در راس کادرفنی ، ملوان موفق شد چند پیروزی ارزشمند و متوالی کسب کند و نیم فصل نخست را با 29 امتیاز در بین بالای جدولی ها به پایان ببرد. خیلی از طرفداران و در راس آن مدیران و مالک متمولش رویای رسیدن به لیگ قهرمانان آسیا را در سر می پروراندند ولی …
همه شور بختی های ملوان از بازی با پرسپولیس در جام حذفی شروع شد، در حالی که دو تیم در هفته شانزدهم دور رفت به تساوی 2-2 در انزلی رضایت داده بودند، قبل از شروع دور برگشت در جام حذفی برابر هم ایستادند؛ مسابقه ای که روز چهارشنبه 29 آذرماه سال گذشته در ورزشگاه آزادی برگزار شد و در واقع اولین بازی رسمی یحیی گل محمدی به عنوان سرمربی جدید قرمزها بعد از برکناری خوزه بود. پرسپولیس که در لیگ برتر تیمی بحران زده و دارای رتبه دورقمی بود، برای جام حذفی کلی انگیزه داشت و ممی هم قبل از بازی با صحبت معروف خود"اگر بازی 11 به 11 باشد ما می بریم" حسابی روی اعصاب پرسپولیسیس ها راه رفته بود ولی کار به شکلی عجیب شروع و به شکلی عجیب تر تمام شد؛ باور کردنی نبود ولی پرسپولیس موفق شد با هت تریک کریم انصاریفر، دو گل هادی نوروزی و تک گل غلامرضا رضایی سنگین ترین باخت تاریخ ملوان در دیدارهای رسمی را رقم زده و قوی سپید خزر را 6 تایی کند.
دقیقا بعد از آن بازی بود که ملوان دیگر روی خوش ندید و طی دور برگشت تنها یک برد، 8 تساوی و 6 باخت در کارنامه اش به ثبت رساند، یعنی فقط 11 امتیاز از 15 بازی و این آمار برای تیمی که در نیم فصل سودای قرارگرفتن بین 3 تیم بالای جدول و رفتن به لیگ قهرمانان آسیا را داشت، فاجعه ای بود که این تیم را به رده یازدهم جدول انداخت و چه بسا اگر نتایج خوب دور رفت نبود، حالا ملوان برای فرار از خطر سقوط می جنگید!
به هرحال این بار ملوان حریفی دارد که تمام ناکامی هایش از بازی با این تیم شروع شده و تا این لحظه هم ادامه دار شده است. آیا شاگردان ممی می توانند  جبران مافات کرده و  خاطره آن 6 گل را به فراموشی بسپارند؟