به گزارش مهر ، علی اصغر بیگدلی با تاکید بر اینکه تعریف ارائه شده از سوی سیدرضا صالحی امیری برای واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی صحیح نیست، گفت: وزارت ورزش در بخش‌هایی می‌تواند در مورد مالکیت باشگاه‌ها تصمیم‌گیری کند اما با توجه به چهار راهکاری که سرپرست وزارت ورزش و جوانان در مورد واگذاری باشگاه استقلال مطرح کرده، نشان می‌دهد ایشان هنوز حلقه مفقوده اصلی اقتصاد ورزش را نمی‌شناسند.

وی حلقه مفقوده را همان بخش خصوصی و سرمایه‌گدار در ورزش دانست که این دو بخش باید جایگزین دولت شوند و افزود: تعجب می‌کنم از اینکه 100 متخصصی که با دکتر صالحی امیری مشورت کردند، هیچکدام این اصول ساده را به سرپرست ورزارت ورزش و جوانان نگفتند. این واقعیت است، رشته‌هایی فرصت حضور در المپیک را از دست می‌دهند که در سطح بین‌المللی اسپانسرینگ قوی نداشته باشند.

این کارشناس اقتصادی اضافه کرد: در میان 71 رشته‌ای که در آلمان فعال است، کشتی جایگاهی ندارد، درحالیکه حدود 136 میلیارد یورو هزینه سالانه کل ورزش آنها است. هرچند خوشبختانه با تلاش همه اهالی کشتی این رشته پرطرفدار توانست فرصت حضور در المپیک را بدست آورد.

وی دومین بحث را دارا بودن استانداردهای بین‌المللی دانست و اظهار داشت: در استانداردهای بین‌المللی مقامات AFC و FIFA کاری ندارند پرسپولیس و استقلال خصوصی یا دولتی هستند اما باید دارای استانداردهای مالی بین‌المللی باشند. مگر این دو باشگاه ورزشگاه اختصاصی دارند؟، مگر حق پخش درستی را دریافت می‌کنند؟، مگر حق بلیت فروشی به درستی به آنها پرداخت می‌شود که بتوانند طراز مالی خود را مثبت کنند. درحالی هم که در ورزش خصوصی برند حرف اول را می‌زند، ناگهان می‌بینیم روی بلیت‌های دربی نام پرسپولیس، پیروزی ثبت می‌شود.

بیگدلی ادامه داد: در بیان چهار راهکار واگذاری سرخابی‌ها، بحث قابل اهمیت این است که ورزش حرفه‌ای در ایران متصدی ندارد و کسی نیست آن را مدیریت کند و این امر از چشم سرپرست وزارت ورزش و جوانان پنهان مانده است. واقعا چه کسی در ایران می‌خواهد ورزش حرفه‌ای را اداره کند. مدیریت بازار سرمایه ورزش حرفه‌ای برعهده کیست؟ این سوالی که بنده از آقای صالحی امیری دارم.

وی با بیان اینکه فکر نمی‌کند سرپرست جدید وزارت ورزش و جوانان هم بتواند جواب این سوال را بدهد، یادآور شد: شاید از 100 متخصصی که ایشان با آنها صحبت کرده‌اند، یکی باید پاسخ این سوال را بدهد که مدیریت بازار سرمایه ورزش حرفه‌ای برعهده کیست؟

این کارشناس در ادامه با اشاره به بدهی‌های این دو باشگاه‌ اظهار داشت: وقتی ورزش به خوبی از نظر حرفه‌ای تعریف نشود، باعث ایجاد بدهی می‌شود که امروز شاهد بروز آنها در دو باشگاه استقلال و پرسپولیس هستیم. امروز هر کسی این دو باشگاه را بخرد، با بدهی‌های آن خریده است، ضمن اینکه نسبت بدهی این دو باشگاه با درآمدهای آنها از سازمان لیگ همخوانی ندارد، یعنی هزینه‌ها بالاتر از درآمدهاست.

وی با بیان اینکه حق پخش تلویزیونی که یکی از مهمترین عوامل درآمدزایی در باشگاه‌هاست در ایران حتی در اختیار وزیر ورزش و جوانان هم قرار ندارد، اضافه کرد: موضوع دیگری که در این 4 راهکار نادیده گرفته شده، این است که کدام وزارتخانه‌ای در دنیا باشگاه‌داری می‌کند. در ورزش حرفه‌ای باشگاه‌داری مانند بنگاه خرد اقتصادی است که توسط افراد اداره می‌شود و وزارتخانه‌ها در اکثر نقاط دنیا حامی فدراسیون‌ها و تیم‌های ملی بوده و برای آنها برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری می‌کنند.

بیگدلی همچنین تصریح کرد: در صحبت صورت گرفته با اعضای هیات مدیره باشگاه استقلال، شما می‌بینید به نوعی می خواهند مالکیت یا نظارت دولتی را حفظ کنند که این شدنی نیست. اگر این دو باشگاه را می‌خواهید به استاندارهای بین‌المللی نزدیک کنید، حداقل یک ساختمان مرکزی، کمپ، استادیوم اختصاصی که بلیت فروشی را در اختیارشان قرار دهید و حق پخش تلویزیونی نیاز است. حال سوال اینجاست که از این چهار موضوع کدامشان را می‌توانید در این اختیار باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس قرار دهید، چهار اصلی که جزو نظام‌های استاندارد درآمدزایی و حسابرسی هستند.

وی در ادامه افزود: مسئله دیگری که به آن اشاره نشده این است که آیا سیستم ناظر بر باشگاه‌داری ما نظام مبتنی بر استاندارهای حسابداری یوفا بوده و درآمد و هزینه‌ها در آنها کاملا مشخص است که می‌خواهید این دو باشگاه را واگذار کنید؟ شاید برای دریافت پروانه حرفه‌ای و استاندارسازی باشگاه‌ها طبق قوانین AFC طراز مالی این باشگاه‌ها ارائه شده اما با واقعیت همخوانی ندارد. به تجربه ثابت شده که برای واگذاری باشگاه‌ها مدل تعدد مالکیتی پاسخگو نیست.

این کارشناس اقتصاد ورزش همچنین خاطرنشان کرد: هرچه بدهی این باشگاه‌ها بصورت واقعی مطرح شود، خیلی افراد نمی‌توانند سهام آنها را بخرند. هرکسی هم که سهام باشگاه را می‌خرد باید ابتدا تسویه حساب مالی باشگاه را تعهد کند.

وی با اشاره به اینکه نظام این دوباشگاه از نظر درآمد و بودجه شفاف نیست، تاکید کرد: این از مسائلی است که بعدها برای این دو باشگاه مشکل ایجاد می‌کند. شاید امروز به خاطر طرفداران زیاد و سروصدای آنها این مسائل گم شود اما در نظام بین‌الملل مالی گیر خواهند افتاد.

بیگدلی در پایان گفت: سوال پایانی من این است که برنامه‌های سرپرست وزارت ورزش و جوانان در بخش سرمایه‌گذاری در ورزش، جایگزینی نقش بخش خصوصی به جای دولتی در ورزش و استفاده از تجربیات باشگاه‌های خصوصی چیست؟