پرسپولیس نیوز : کارشناس داوری فوتبال ایران می‌گوید اگر پول داوری کم است، داوران قضاوت نکنند.

عباس اسدزاده – پرویز سیار از آن دست اهالی فوتبال است که هر چقدر با او حرف بزنید، خسته نمی شوید. یک پزشک و جراح حاذق و یک کارشناس و مدرس داوری که بسیار سرسخت، پرتلاش و جسورانه مسائل داوری را دنبال می کند. در این روزها که تنور انتقاد از داوران داغ است، او را به دفتر  خبر دعوت کردیم که گفت و گوی جالبی از دل حضور دکتر سیار در روزنامه به وجود آمد. حرف های سیار را می خوانید:

**چند سال قبل، نشستی با جامعه داوری داشتیم. در آن جلسه گفتیم فقط 5 درصدمربیان ایران و کمتر از 10 درصد فوتبالیست های کشور، تحصیلات دانشگاهی دارند. وقتی از داورانی که به دانشگاه رفته اند خواستیم دستشان را بالا ببرند، بالا 95 درصد داور تحصیل کرده را در سالن دیدیم. این آمار نشان می دهد جامعه داوری ما، جامعه ای تحصیل کرده است و آدم تحصیل کرده باید برای خود احترام بخرد.

**تعداد اندکی از داوران هستند که با وجود تحصیلات عالی اما اصول اولیه داوری را زیر سوال می برند. یکی از این داوران، حتی نحوه کارت دادن یا صحبت با بازیکنان را هم نمی داند. داور هنگام کارت دادن باید بازیکن را با آرامش از حلقه سایر بازیکنان کنار بکشد، کارت را با احترام تمام مقابل صورت بازیکن بگیرد و به بازیکن بگوید که بابت چه خطایی، کارت می دهد.

**من تاکید می کنم جامعه داوران ما، پاک و شجاع هستند اما آنها باید یکسری مسائل را رعایت کنند. مثلا رویانیان گفته داوری با او تماس گرفته و 60 میلیون تومان طلب خواهی کرده است. این داور، هیچ جایگاهی در بین جامعه داوران ندارد و باید تنبیه شود.

*من دعا می کنم ادعای رویانیان صحت داشته باشد و چنین داوری را پیدا کنیم. امیدوارم رویانیان حرف حق و حقیقت را به زبان آورده باشد. البته به نظر نمی رسد رویانیان آدم دروغگویی باشد ولی اگر حرف هایش پس از بررسی مراجع ذیصلاح تائید شد، وقت آن می رسد که همه با هم قبول کنیم یک فاجعه رخ داده است زیرا در این صورت، پاکی کل جامعه داوری زیر سوال می رود.

**خداوند ناصر حجازی را رحمت کند. او تازه از جمع ما رفته بود که برای حضور در مراسم تشییع، صادق درودگر مدیرعامل فعلی باشگاه ملوان با من تماس گرفت و گفت که به دنبال من می آید تا با هم به این مراسم برویم. همراه درودگر، فرد سرشناس دیگری هم بود که نمی خواهم نامش را بیاورم. در راه، من از داوران حمایت کردم و آن فرد که همراه درودگر بود به من گفت: زیاد به جامعه داوری اعتماد نکنید. سپس مسائلی را تعریف کرد که خجالت زده شدم.

**سالها قبل در مورد سیب های گندیده و آن ماجرای ظرف بلوری در جامعه داوری صحبت کردم اما هیچ کس حرف هایم را جدی نگرفت. به خاطر مسائلی که واقعیت محض بود، 4سال در راه دادگاه و دادسرا بودم.

**برنامه 90 این هفته را که دیدیم و حرف هایی را که از افراد مختلف شنیدیم باعث شد دو عدد شاخ روی سرم دربیاورم! به نظرم باید در مورد پاکی کامل جامعه داوری کمی تجدید نظر کنیم و در مطبوعات به دنبال اتفاقات پشت پرده باشیم.

**نکته بزرگ و تلخ ماجرا اینجاست که هر وقت حرفی زده می شود، همه می گویند طرف سند ندارد. این اسناد کجاست؟ من هم چیزهایی را با چشمان خود دیده بودم و حرف هایم را زدم اما چون سند نداشتم، 4سال تمام رفتم دادگاه و برگشتم. این طور که نمی شود. در ضمن کجای دنیا، رشوه گیرنده و رشوه دهنده سندی رد و بدل می کنند تا دیگران آن را به دست آورده و علیه شان مطرح کنند؟ سند دیگر چیست؟ به نظر من سند اصلی باید احضار شاهد یا بسنده کردن به شواهد باشد. رویانیان خودش می گوید شاهد یک ماجرای رشوه بوده و بارها نیز نسبت به این قضیه پافشاری کرده است. او را باید بیاورند و از او پرس و جو کنند تا به ریشه اصلی فسادها برسند.

**من کاری به بحث قضاوت قهرمانی ندارم، اما این داور مصاحبه کرده و بعد از کنفرانس خبری گفته: علی دایی عددی نیست (یا در جایگاهی نیست) که بخواهد در مورد من حرف بزند. این حرف قهرمانی صددرصد اشتباه است. چند روز بعد هم در مصاحبه دیگری گفت برای یک فقیری از دایی درخواست پول کرده است. اینها یعنی چی؟ آن فقیر، خودش نمی توانست به دایی بگوید که پول می خواهد؟!

**چند سال قبل، یک گروهی آمدند و مراسم جالبی برگزار کردند. آنها در 100 سال گذشته، نام 100نفر که بیشترین خدمت را به ورزش این مملکت کرده بودند را از لابه لای تاریخ بیرون آورده و در یک جشن مفصل، به تمام این افراد جایزه دادند. افتخار من این است که جزو این 100 نفر بودم و نامم در بین کسانی قرار گرفت که خدمتی به ورزش کشورشان داشتند اما این افتخار، در مقابل افتخارات علی دایی، مثل یک دانه ارزن است مقابل کوه دماوند. افتخارات فوتبالی دایی به کنار، تحصیلاتش فوق العاده است. حالا تصور کنید چگونه قهرمانی می گوید دایی عددی نیست که بخواهد در مورد من صحبت کند؟ این یک فاجعه است!

**قهرمانی یک روز گفته دایی عددی نیست و دو روز بعد گفته از دایی پول می خواستم. عزیز من! اگر دایی عددی نبود، چرا با او تماس گرفتی و درخواست پول کردی؟ مگر اعتقاد نداری که دایی در این فوتبال صاحب جایگاه نیست، پس با چه دلیل و برهانی از او طلب پول کردی؟ حالا هم گفته اشتباه کردم ولی دیگر خیلی دیر شده است.

**بارها به همکارانم گفته ام اگر پول می خواهند، به من یا امثال من بگویند. ما می توانیم با ایجاد یک گروه کوچک، مبالغی را جمع کنیم و به افراد نیازمند بدهیم. بارها این اتفاق افتاده که برخی از همکاران به من مراجعه کردند و گفتند فلان قدر نیاز داریم و یا خودم پول را جور کردم یا از دیگران کمک گرفتم تا مشکل همکارانم را مرتفع کنم. این کارها را برای آن انجام می دهم که امثال قهرمانی و سایرین، به علی دایی یا هر مربی و مدیر دیگری رونیندازند و پول نگیرند. شان و شخصیت یک داور، باید خیلی بیشتر از اینها باشد.

**با توجه به اتفاقاتی که رخ داده، کمیته داوران باید به شدت به سمت جوانگرایی برود. برخی داوران شاید نسبت به ادامه کار اشباع شده باشند یا بخواهند از جایگاه شان سواستفاده کنند. در ضمن، تنبیه داوران متخلف و کسانی که اشتباهات بزرگی دارند نیز باید گسترده تر و سنگین تر از اینها باشد.

**گاهی اوقات از دوستان در کمیته انضباطی می پرسم چرا داوری که سه بار، چهاربار محروم شده باز هم برمی گردد و در لیگ برتر قضاوت می کند؟ مگر این داوران پر اشتباه، باز هم می توانند در لیگ باشند؟ متاسفانه هیچ جواب قانع کننده ای نمی شنوم.

**بهترین تنبیه برای داوران پراشتباه این است که سوت را از آنها بگیریم و به دست داوران جوان بدهیم.

**چطور ممکن است داوری، آن فن کشتی را که همه ایران دیدند، از فاصله دو متری نبیند ولی ضربه پای میثم حسینی که تقریبا هیچ کس از طریق تلویزیون ندید را سوت بزند و پنالتی بگیرد؟ من فکر می کنم اگر نام این را اشتباه بگذاریم، حتما یک اشتباه غیرقابل جبران و بزرگ است.

**در هر سیستمی اگر تنبیه و تشویق نباشد، فساد به وجود می آید. داور ترسو یا داور پراشتباه باید تنبیه شود وگرنه همین حرف هایی که درست شده و در بین مردم دهان به دهان می شود را می شنویم.

**نمی دانم چرا همه داوران فقط در مورد مسائل مالی گلایه دارند. دیگر همه می دانیم که وضعیت مالی داوران بسیار بد است ولی داوری و قضاوت در فوتبال یک عشق است و کسی که این عشق و علاقه را ندارد، نباید قضاوت کند.

**بوندس لیگا در این فصل، پنجاهمین سالگرد تاسیس خود را پشت سر می گذارد. حقوق داوران در این فصل می دانید چقدر است؟ برای هر بازی، داوران چیزی حدود 6هزار یورو می گیرند. چیزی حدود 30 میلیون تومان برای یک بازی 90 دقیقه ای. این خبرها در ایران نیست و برای هر بازی نهایتا 500 هزار تومان می دهند ولی داوری اول عشق است و بعد مادیات. مبلغ در ایران همین قدر است، اگر داوران می خواهند بمانند وگرنه هیچ زور و دستوری نیست که حتما خودشان باشند و قضاوت کنند. شاید داوران جدیدی بیایند و با حقوقی کمتر، قضاوت های بهتری انجام دهند.

**به نظر من، حقوق داوران ایرانی باید چند برابر شود تا لیاقت زحمات آنان را داشته باشد ولی به هر حال، این استنباط را نباید داشته باشیم که چون حقوق ها پایین است، داوران حق اشتباه دارند. این دیگر چه مدل منطقی است؟ از همان اول هم معلوم بود در داوری، پول زیادی وجود ندارد.

**من 8 سال در آلمان قضاوت کردم و سپس در سال 1354 به تهران آمدم و تا سال 1362 در کشورم داور بودم. به خدا قسم با ماشین پژو خودم به شهرهای مختلف می رفتم که نکند کسی در مورد من شایعه ای بسازد و بگوید پول رفت و آمدش را داده ایم پس باید به نفع ما سوت بزند. البته من نیازمند آن پول نبودم و فقط می خواستم به کشورم خدمت کنم ولی بهانه دست کسی نمی دادم. داوران پاک و دور از هر گناه در کشورمان زیادند ولی متاسفانه شایعات در مورد برخی دیگر از داوران را نیز باید قبول کرد.

**بحث رشوه، فقط در مورد نیاز و احتیاج مطرح می شود. وقتی نیاز باشد، رشوه هم به میان می آید و همه چیز آلوده می شود. اما رشوه یک طرفه نیست. حتما باید یک نفر پول بدهد که یک داور، پول را بگیرد. این گونه نیست که فقط گیرنده رشوه مقصر جلوه داده شود. مدیرانی که رشوه داده اند یا عادت به این کار دارند هم باید بیایند و خودشان را نشان دهند.

**قشر داوران فوتبال در تمام دنیا، قابل احترام است. داوران به هتل های 5ستاره می روند، در هواپیما، قسمت بیزنس کلاس بلیت دارند و برای رفت و آمد به شهرهای دیگر، حتی یک ریال هم هزینه نمی کنند. با این همه احترام، داوران هم باید قدردان بوده و قضاوت های بی اشتباهی داشته باشند.

**شما می گویید چرا محسن ترکی به خاطر محسن قهرمانی قهر کرده و نیامده اما من با ترکی حرف زدم. این داور خوب و سربه زیر کشورمان می گوید دلش از خیلی مسائل دیگر پر است. باور کنید تلفنی متوجه می شدم ترکی بغض کرده و اگر رودر رو حرف می زدیم، حتما اشک هایش را می دیدم. ترکی انسان درستکاری است و اعتقاد دارد با این هجمه ای که علیه داوران ساخته شد، به شخصیت همه داوران توهین کردند. من نمی دانم ترکی چقدر حق دارد که قهر کند، فقط می خواستم بگویم او نیز از همه چیز ناراحت و نگران است. حداقل کاش کمیته اخلاق و فدراسیون فوتبال اجازه می دادند مسائلی ثابت شود، بعد همه چیز را رسانه ای می کردند.

**علی دایی مصاحبه کرده و گفته وقتی سایپا بوده، یک داوری از او خواسته بود در آن شرکت بزرگ، کاری برایش دست و پا کند. البته این مساله به صورت طبیعی آن قدرها هم بد نیست ولی من معتقدم یک داور باید شخصیت یک جامعه از داوران را حفظ کند و از گفتن چنین مسائلی بپرهیزد. داوران و قاضیان در سطح بالای انسانیت هستند. آنها باید خوب را از بد تشخیص دهند. یک داور نباید به خاطر پول به سراغ دایی یا مربی و مدیر دیگری برود. این یک عیب بزرگ است که به ناآگاهی داوران ارتباط پیدا می کند.

**اگر داوری از مربی تقاضای کمک مالی کند، حتی اگر در دیدارهای این مربی، عالی و بدون اشکال و غرض ورزی سوت بزند، باز هم مدیون آن مربی است. این مساله را باید ریشه کن کنیم که کسی به خودش جرات ندهد با لباس داوری، از دیگر عناصر فوتبال طلب پول کند.
**فکر می کنم با توجه به آن چه این روزها می شنوم، باید در اصل فوتبال مان یک بازنگری صورت بگیرد. من که از این به بعد، عینکم نسبت به اتفاقات داوری، عینک بدبینی است!