مرجع خبری پرسپولیس : شماره 8 و کاپیتان اسبق سرخپوشان و بعداً مدافع استقلال حرف‌های جالبی به زبان آورده. او در ابتدا با ما شوخی کرد و وقتی گفتیم در خصوص دربی می‌خواهیم با او مصاحبه کنیم گفت:

 

«دربی؟ اسمش آشناست، چی هست؟!» حالا مصاحبه‌اش با حذف سؤالات را می‌خوانید:

 

*قبل از هرچیز بگویم جای خیلی‌ها خالی است. پروین و حجازی فقید در صدر این لیست هستند و ده‌ها نفر دیگر از احمدرضا عابدزاده و علی دایی بگیرید تا مجتبی محرمی، نیکبخت، خودم (!)، رهبری‌فرد، رأفت، کریم باقری، حامد کاویانپور، هاشمی‌نسب، پیروانی، بزیک و… از استقلالی‌ها هم مؤمن‌زاده، برومند سهراب بختیاری‌زاده و همه آنهایی که قبلاً با حضور در دربی خاطره‌ساز شدند ولی حالا به هر دلیلی نیستند.

 

 

*دربی به بازیکنانش زنده است. دربی بی‌بازیکن، بی‌یاغی و بی‌ستاره دوزار هم ارزش دیدن ندارد. آنهایی که یک ورزشگاه را با قدرت فنی‌شان به‌هم می‌ریختند حالا باید بنشینند خانه و بازی را از تلویزیون ببینند.

 

*قبلاً دربی‌ها را نمی‌دیدم و معمولاً زمان بازی می‌خوابیدم اما این بار موضوع فرق دارد. ساعت کوک کرده‌ام تا حتماً این بازی را ببینم تا بفهمم عاقبت مربیان دو تیم چه خواهد شد؟! بنده‌های خدا خیلی استرس دارند و فشار زیادی تحمل می‌کنند.

 

*نیمکت دو تیم عاشق تساوی است. نه مظلومی دوست دارد بازنده باشد نه استیلی و به این علت است که حتماً آنها با احتیاط وارد میدان می‌شوند چون می‌دانند هر کس دربی را ببازد، کارش تمام است و برنده هم به عرش می‌رسد. یادتان هست فصل قبل که مظلومی نتیجه نمی‌گرفت؟ هر کسی از او انتقاد می‌کرد فوراً می‌گفت من دربی رفت و برگشت را بردم! من البته ترجیح می‌دهم پرسپولیس برنده بازی باشد چون علی انصاریان یک پرسپولیسی است.

 

* من فکر می‌کنم شرایط استیلی از مظلومی بدتر است. او استرس‌های زیادی دارد و باید بیشتر مواظب باشد البته معمولاً تیمی که نسبت به حریف خود در جدول رده‌بندی رتبه پایین‌تری دارد برای آنکه شایستگی‌هایش را نشان دهد، بیشتر می‌دود و بیشتر تلاش می‌کند که این بار نوبت پرسپولیس است.

 

*دقیقاً نمی‌دانم نتیجه کارم در دربی‌ها چه بوده اما حدس می‌زنم تعداد پیروزی‌هایم بیشتر از شکست‌ها بود چون سه شکست و چهار پیروزی را کاملاً به یاد دارم. می‌فهمم مردم چه حسی دارند. آنها می‌خواهند بدانند نتیجه چه می‌شود ولی جواب سؤال شان تا ساعت 21 جمعه معلوم خواهد شد.

 

*همیشه به من می‌گویند اگر در آن دربی که پرسپولیس یک بر صفر شکست خورد و گل را علیرضا اکبرپور زد، می‌توانستم اکبرپور را با یک تکل متوقف کنم اما واقعیت این است که هرگز به او نمی‌رسیدم. اکبرپور خیلی خوب فرار کرد و فنایی هم دچار اشتباه شد تا به راحتی گل بخوریم و ببازیم.

 

*یکی از دربی‌ها در تبریز برگزار شد. یادم نمی‌رود، ما دقیقه یک بازی گل خوردیم و بعد بهروز رهبری‌فرد برای پرسپولیس پنالتی گرفت. او توپ را به من داد و گفت «با تمام قدرتت بزن تا تور دروازه‌شان پاره شود.» درست زمانی که می‌خواستم ضربه بزنم، هادی طباطبایی دستکش‌هایش را درآورد و بند کفشش را بست تا به من استرس بدهد. فریاد زدم هادی! هر کاری دوست داری انجام بده، من گل می‌زنم. آن پنالتی را خلاف جهت حرکت طباطبایی گل کردم و جواب حرکت هادی را دادم.

 

*اگر می‌بینید دربی‌های گذشته برای مردم جذابیت‌های بیشتری دارد به این خاطر است که قدیمی‌های استقلال و پرسپولیس روح بزرگی داشتند. ایده‌هایی در ذهن‌شان بود که مردم را مشتاق دیدن فوتبال می‌کرد.

 

*دربی سال 85 هرگز از خاطرم نمی‌رود. به بدترین شکل ممکن از پرسپولیس جدا شدم و به استقلال رفتم. در راه استادیوم به خودم می‌گفتم نکند هواداران پرسپولیس به من فحش بدهند و توهین کنند؟ آخرین نفری بودم که برای گرم کردن از رختکن خارج شدم. وقتی پایم را به زمین گذاشتم دیدم پرسپولیسی‌ها شروع کردند به تشویق من آن هم قبل از استقلالی‌ها. دست و پایم لرزید و داشتم زمین می‌خوردم. آن بازی و آن 90 دقیقه انگار برایم به ‌اندازه یک ثانیه بود. هواداران پرسپولیس جوانمرد و فوق العاده‌اند.

 

*پدرم آرزو داشت قبل از فوتش به پرسپولیس برگردم ولی حیف… یک عده بودند که نگذاشتند پدرم را به آرزویش برسانم.

 

*همه خاطرات که نباید شیرین باشد. یادم هست یک پسربچه 9، 10 ساله به نام مهدی که از طرفداران من بود و متأسفانه سرطان خون داشت، قبل از هر بازی پرسپولیس می‌آمد هتل و با هم عکس یادگاری می‌گرفتیم. دو روز مانده به یکی از دربی‌ها، مادرش آمد و گفت مهدی فوت کرد. دنیا روی سرم خراب شد و هیچ انگیزه‌ای برای آن دربی نداشتم. خدا رحمتش کند.

 

* ورق و صفحه و کفه به سود استقلال است! آنها از تراکتور شکست خوردند ولی این تیم کهکشانی است و برای پیروزی می‌آید اما من دوست دارم پرسپولیس برنده باشد چون یک پرسپولیسی واقعی هستم و حتی برای استقلالی‌ها کری می‌خوانم.

 

*چه کسی می‌گوید دربی 3 امتیاز دارد و یک بازی معمولی است؟ چنین افرادی واقعاً فوتبال را چطوری نگاه می‌کنند؟ بله سه امتیاز دارد ولی اصلاً امتیازش معمولی نیست. هر تیمی پیروز شود، تا یک‌سال بیمه است.

 

*از بازیکنان دو تیم می‌خواهم به خاطر مردم هم که شده این چند روز باقی مانده تا دربی را به خوبی استراحت کنند، تمرکز داشته باشند و تمرینات‌شان را با دقت دنبال کنند تا با انجام یک بازی بانشاط، هواداران را شاد کنند.

 

*چند سال پیش روی جلد خبرورزشی در روز دربی عکس 5 بازیکن استقلال چاپ می‌شد، 5 بازیکن پرسپولیس. بعدها ستاره‌ها رفتند و این تعداد کم شد تا در نهایت به جایی رسید که فقط عکس من و نیکبخت را روی جلد بردید. حالا هم مطمئنم فرهاد مجیدی و علی کریمی عکس روی جلد شماره پنج‌شنبه را تشکیل می‌دهند که البته این دو کاپیتان هم از نسل ما هستند.

 

*به بازیکنان بگویید سعی نکنند در دربی ادا دربیاورند. خودشان باشند چون هیچ‌کس نمی‌تواند کپی دیگری شود پس سعی بیخود نکنند.

 

*سیدمهدی رحمتی رفیق و دوست صمیمی من است و برایش احترام قائلم و البته برای همه بازیکنان کنونی استقلال و پرسپولیس اما باید بگویم فقط فرهاد مجیدی و علی کریمی هستند که می‌توانند در این بازی کاری انجام دهند. اگر آنها تعویض شوند، حتماً تلویزیون را خاموش می‌کنم!

 

*می‌دانید چیست؟ دربی جذابیت‌های زیادی دارد. آن‌قدر جذاب است که در این بازی خاص دوستانت در تیم مقابل را هم نمی‌شناسی و فقط می‌خواهی بهترین باشی. من و علیرضا نیکبخت دوستان صمیمی بودیم ولی در دربی مدام روی همدیگر خطا می‌کردیم چون می‌خواستم محکم بازی کنیم و کم نیاوریم! به خدا قسم زمان ما آن‌قدر تعصب و تمرکز وجود داشت که اگر بازیکن حریف زمین می‌خورد، نمی‌رفتیم بلندش کنیم چون این کار را «کسر شأن» می‌دانستیم. پرسپولیس کجا، استقلال کجا؟

 

*متأسفانه باید بگویم حس می‌کنم رفاقت بین بازیکنان پرسپولیس بسیار کم است. البته تمام فوتبال ما این طور شده و من با 33 سال سن حتی یک رفیق فوتبالی هم ندارم ولی قبلاً اگر بیرون از زمین با هم مشکل داشتیم، داخل میدان هیچ‌کس نمی‌توانست اتحادمان را بر هم بزند. حالا همه چیز شده بازی و طرف داخل زمین راه می‌رود تا همبازی‌اش را خراب کند. به نظرم بازیکنی که در دربی راه برود و به باخت تیمش بخندد یک «حرام‌خوار» است.

 

*کاش زمان چند سال به عقب برمی‌گشت و من و خیلی‌های دیگر هم در این دربی حضور داشتیم. خیلی دوست داشتم بازی کنم و همه بفهمند هنوز یک پرسپولیسی‌ام اما کاش بازیکنان امروز استقلال و پرسپولیس بدانند در چه تیم بزرگی توپ می‌زنند. بازیکنان دو تیم باید با تمام توان بجنگند و همه چیز را بسپارند به دست خداوند. اوست که تعیین می‌کند چه تیمی باید برنده از میدان خارج شود.

 

 

برای ثبت نظرات خود بدون نیاز به تایید عضو کانال تلگرام پرسپولیس نیوز شوید(کلیک کنید)