علی علیپور از دربی خاطره انگیز ۴-۲ می‌گوید و معتقد است اگر پنالتی‌شان گل می‌شد یک نتیجه تکرار نشدنی به وقوع می‌پویست.

علی علیپور یکی از مهاجمان دربی‌باز است که تجربیات زیادی از این دیدار حساس و قدیمی دارد. او که اکنون در فوتبال پرتغال شاغل است در برنامه شب‌های فوتبالی دقایقی به مرور خاطراتش پرداخت. او در مورد چهار گلش در دربی‌ها گفت: همه‌ گل‌ها برای من ماندگار و دوست داشتنی هستند ولی اولین گلم را بیشترین دوست دارم چون مصادف شد با اینکه جوان ترین بازیکن گل زن دربی بشوم.

وی در خصوص بهترین دربی‌اش گفت: بهترین آن‌ها دربی ۸۲ بود که چهار دو بردیم و البته دو هیچ جلو بودیم و یک پنالتی محسن بنگر گرفت. قبل از اتفاقات ما جلو بودیم و محسن بنگر روی یک ضربه کرنر پنالتی گرفت که اگر آن پنالتی گل می‌شد آن بازی تبدیل به یک بازی خاطره انگیز می‌شد و می‌توانستیم شش یا هفت گل بزنیم! از آقا محسن هم سوال کنید یادش است چون بعد از بازی در رختکن با هم صحبت کردیم و واقعا بازی در تایم خوبی در نیمه اول بود که دو هیچ جلو بودیم و پانزده دقیقه مانده بود اگر پنالتی را می‌زدیم سه هیچ می‌شد و نتیجه عجیب و غریبی رقم می‌خورد.

علیپور ادامه داد: فکر نمی‌کنم چیز خاصی بوده که در دربی‌ها انجام نداده باشم. به لطف خدا و زحمت بچه‌ها توانستم چهار گل در دربی بزنم، یک پاس گل بدهم و یک پنالتی بگیرم. تنها مسئله‌ای که از دربی‌ها طلب دارم یک پنالتی بود که گرفته نشد و آقای پژمان منتظری دستم را قفل کرد و پنالتی روی من انجام شد و تمام کارشناسان اعتقاد به پنالتی صد در صد داشتند و پنالتی گرفته نشد و فکر می‌کنم، نتیجه صفر صفر شد.

مهاجم سابق پرسپولیس در مورد بازی کنار طارمی گفت: اگر کلی صحبت کنم، من و مهدی طارمی زوج خیلی خوبی بودیم و در ایران در تمام گل‌ها و پاس گل‌ها نقش زیادی داشتیم و اگر خود تعریفی نباشد فکر نمی‌کنم چنین زوجی که مکمل یکدیگر باشند دیده باشم. زوج من و مهدی از بهترین‌های ایران بوده است. با مهدی در دربی زوج خیلی خوبی داشتم ولی از آن‌جایی که با مهدی کم در دربی بازی کردیم اگر شخص دیگری را بگویم، مهدی ترابی بوده که من و او حتی مواقعی که یکدیگر را نمی‌دیدیم، چشم بسته و با صدا یکدیگر را متوجه می‌کردیم، پاس می دادیم وهمدیگر را صاحب موقعیت می‌کردیم.