ديشب در ابادان کاستا ثابت کرد خودش هم می داند رنگ نیم فصل را در جنوب ایران نخواهد دید. امیر قلعه نویی ماه ها بود انتظار رقابت با چنین مربی و تیمی را می کشید.

 گل؛ گویی نخستین شباهت دو تیم تحت هدایت دو پرتغالی  لیگ برتر ما در بی‌تفاوتی محض آنها نسبت به ضعف و قوت حریفان شان است. نفت در آبادان میزبان استقلال بود و سرمربی این تیم تنها می‌دانست لباس حریف آبی است و آنها از پایتخت به آبادان می‌آیند.

درست 4 روز پس از اینکه محمود یاوری در آزادی نشان داد چگونه می‌توان ماشین سانترکشی استقلال را که نود درصد تاکتیک این تیم سوار بر شاسی آن است، دچار مشکل اساسی کرد و کلا فوتبال شان را بدون گَل به گِل نشاند؛ در شامگاه چهارشنبه یک پرتغالی در معرض اخراج ثابت کرد چگونه می توان نود دقیقه روی نیمکت نشست و شاهد جولان دادن حریف از گوشه های زمین بود. این دلخواه ترین تیمی بود که امیر قلعه نویی برای رقابت با آن ثانیه شماری می کرد. اگرچه نفت روی یک حادثه که یک صدم درصد  به تاکتیک و کار تیمی ربط نداشت به گل زودهنگام رسید اما در تمامی نود دقیقه هویدا کرد چرا در انتهای جدول است و چرا با کاستا مدعی شماره یک سقوط به حساب می آید.

استقلال در نیمه نخست به تعداد انگشتان دو دست از سمت خسرو حیدری نفوذ کرد و علاوه به لرزه در آوردن تیردروازه در دو نوبت عاقبت روی یکی از همین سانترها به گل اول رسید. کاستا نه تنها کاری به این نفوذها نداشت و گرین‌کارت مخصوص به میهمانش برای ارسال داده بود از سوی دیگر نه از رحمتی شناخت داشت و نه می دانست آبی ها چگونه از همین توپ های ارسالی از کنار دچار ضعف هستند. از این رو نفت با همان "توهم فوتبال برزیلی" نود دقیقه سعی داشت تا از عمق نفوذ کند که تنها یک بار آن هم در موقعیت آفساید موفق به سرانجام رساندن تاکتیکش شدند.

تصویرهای بسته تلویزیون ابادان فاش می ساخت این پرتغالی چگونه شبیه دیگر هموطنش در پرسپولیس راحت روی نیمکت می‌نشیند و کوچکترین ری‌اکشنی در قبال از دست دادن بازی ندارد.

در اکثر بازی های این فصل پرسپولیس-سوای داربی- دیده شده که مانوئل ژوزه کوچکترین شناختی از حریف ندارد و مثلا نمی داند کدام تیم از مرکز ضربه پذیر است و کدام تیم روی سانترهای ارسالی ضعف دارد. البته وقتی برای آنالیز تیم های حریف از سوی باشگاه، رضا ریاضتی عکاس سابق این تیم به عنوان آنالیزور روانه دیده‌بانی می‌شود نباید هم انتظار خاصی داشت. اما در این سو و در آبادان هم قطعا چنین مشکلی وجود دارد. در صورتی که حالا همه مربیان ایرانی می‌دانند چگونه باید مقابل تیم های قلعه نویی مراقب سانتر بود و سپس به هافبک ها سپرد پس از سانتر مهمترین حربه انها شوت است.

ديشب در ابادان کاستا ثابت کرد خودش هم می داند رنگ نیم فصل را در جنوب ایران نخواهد دید. امیر قلعه نویی ماه ها بود انتظار رقابت با چنین مربی و تیمی را می کشید. استقلال دو گل زد و سه بار تیر دروازه حریف را در خانه اش به لرزه در آورد که اگر کمی خوش شانس تر بود می توانست با بردی پر گل از آبادان خارج شود.در لیگ ایران که غالب بازی هایش در چنین زمین های بی کیفيتی برگزار می شود بهترین حربه همین فوتبال مبتنی بر سانتر و شوت است. اگرچه قلعه نویی در زمین صاف و یکدست هم محال ممکن است دست از این روش بردارد اما همین سانترهاست که از او موفق ترین مربی تاریخ لیگ برتر را ساخته است.

درست در شبی که "توهم  فوتبال برزیلی" همه وجود نفت را در نوردیده بود و انها می خواستند با فوتبالی آمیخته به تکنیک و خلاقیت دروازه رحمتی را فتح کنند عملا هیچ موقعیت خاصی را نداشتند جز دو شوت اواخر بازی که در ادامه دو سانتر به وجود امده بود. کاستا در دومین بازی که از شبکه سراسری پخش مستقیم شد نشان داد چرا نتوانسته تیمش را از انتهای جدول جدا کند.

واقعیت با چشم قابل برداشت بود؛ در این زمین ناهموار، بارسا هم قادر به اجرای پنجاه درصد تیکی تاکایش نیست آن وقت یک پرتغالی دسته چندم تلاش داشت به سکوها به دروغ تلقین کند این برزیل است که در زمین "کاشت سیب‌زمینی" با فوتبال "ناب زمینی"اش آمده دروازه حریف را فرو بریزد و شما را لبریز از هیجان زرد کند!

اگرچه  احتمالا با این نتایج و این جایگاه، کاستا بزودی آبادان را برای همیشه ترک می کند اما حالا می داند علاوه بر اینکه لباس استقلال آبی است؛ حملات این تیم اکثرا روی سانتر از جناحین پدید می آید و این را هم ما به او می گوئیم اگر تیمت از روی غریزه چند سانتر هم می کشید آن وقت می دیدی این سیدمهدی رحمتی چه استعدادی در دفع این توپ ها دارد. در عوض تیمت ديشب کاری کرد كه سید زحمت خواندن ورد هم به خودش نداد!

*مهدی طاهرخانی