پیشکسوت تیم فوتبال پرسپولیس با اشاره به جدایی ناگهانی «بوژیدار رادوشوویچ» دروازه بان کُروات از پرسپولیس گفت: حق کاملا با رادو است و باید به قرارداد حرفه ای پایبند بود.

حسین کلانی در گفتگو با مهر، درباره جدایی بوژیدار رادوشوویچ به دلیل عدم پرداخت مطالبات فصل جاری او از پرسپولیس گفت: مشکل کاملا از طرف باشگاه پرسپولیس است. بارها و بارها گفته‌ام باید طبق قرارداد حرفه‌ای برخورد کرد. اگر روی قرارداد او بحثی بوده است که آن را لایق اعداد و رقم دریافتی نمی‌دانستند باید قبل از امضا فکری برایش می‌کردند. امضای یک مدیر پرسپولیس یعنی اعتبار ۵۰ میلیون هوادار که متأسفانه خیلی راحت با عزت و آبرو و عشق آنها بازی می‌شود.

پیشکسوت تیم فوتبال پرسپولیس که از رفتار مدیران پرسپولیس در تمام سال‌های قبل ناراحت به نظر می رسید، ادامه داد: آقایان زمان امضای قرارداد با افتخار عکس یادگاری می‌گیرند. وقتی پای تعهدات می‌رسد همه چیز را گردن دیگری می‌اندازند و در آخر هم می‌گویند تحریم‌ها نگذاشت پول بدهیم. الان تمام مملکت می‌داند که با بحران ارزی روبرو هستیم اما شما به عنوان مدیر نمی‌دانید که باید در بستن قرارداد با خارجی‌ها احتیاط کنید؟

وی تاکید کرد: بوژیدار رادوشوویچ در پنج سال گذشته نشان داده است همیشه مراعات مالی پرسپولیس را کرده است. ما خودمان در این زمینه مقصر هستیم. وقتی بازیکن و مربی خارجی می‌آوریم و قراردادهای گران قیمت می‌بندیم باید هم برای این روزها چنین استرسی را تجربه کنیم.

کلانی با اشاره به نفوذ دلالان به عقد قرارداد با خارجی‌ها در فوتبال ایران تصریح کرد: باید دید چه منافعی در جذب بازیکنان خارجی نیمکت نشین وجود دارد. می‌خواهم حرفم را بار دیگر تکرار کنم که رادو فوق‌العاده با شخصیت هم بوده است و تا حالا «به هر سازی رقصیده است» اما دیگر تحمل نداشت و رفت. او حرفه‌ای رفتار می‌کرد و حتی گاهی درک جالبی از اوضاع سیاسی و اقتصادی ایران داشت. بحث من به هیچ وجه او نیست بلکه سیستم دلالی پیچیده و گسترده‌ای است که چنین بلایی را سر فوتبال آورده است.

پیشکسوت پرسپولیس در پاسخ به اینکه چرا چرخه نارضایتی و سپس شکایت خارجی‌ها از فوتبال ایران به خصوص پرسپولیس تکرار می‌شود؟ گفت: نادانی و ناآگاهی باعث می‌شود چنین اتفاقاتی را بارها و بارها تکرار کنیم. واقعا این بی تدبیری‌ها باعث ناراحتی هوادار می‌شود.

کلانی یادآور شد: در یک چرخه باطل مدیریتی هستیم. برنامه‌ریزی مدیریتی وجود ندارد. تمام خارجی‌ها از ما شاکی می‌شوند و ما با بی عزتی در دادگاه‌های بین‌المللی می‌بازیم. چرا باید یک خارجی به خودش اجازه دهد که علیه ما تشکیل پرونده حقوقی دهد؟