مرجع خبری پرسپولیس : در طول هر فصل پرسپوليس و استقلال با محروميت هاي عجيبي مواجه مي شوند. عجيب تر از اين مي شود که يک باشگاه خودش، چند مهره اصلي اش را 8 جلسه از همراهي تيم محروم کند؟

اين کاري بود که استقلالي ها پس از بازي برگشت مقابل سپاهان و حضور حسين کاظمي و رضا عنايتي و سياوش اکبرپور در منزل يکي از بازيکنان حريف(مهدي رحمتي) انجام دادند.

همين اتفاق نشان دهنده مکانيزم معيوب روابط باشگاه و بازيکن است. يعني قرارداد بازيکن آنقدر کامل نيست که او بداند حق ندارد پيش از يک بازي حساس، به خانه بازيکن حريف برود. اينها بايد در قرارداد بازيکن قيد شود و براي عمل نکردن به اين بند نيز جريمه لازم قيد شده باشد، نه اينکه بازيکن به جرم ارتکاب خلافي بزرگ، حالا به تيمش هم ضربه بزند و با تصميم باشگاه به تعطيلات برود.

در مورد اخير هم شيث رضايي و عليرضا حقيقي در جريان داربي سنتي تهران با هم گلاويز شدند که به خاطر انجام اين کار غيرحرفه اي، تيم پرسپوليس بايد سه جلسه بدون حقیقی به مصاف حريفان خود برود.

چنين محروميتي مثل گرفتن يک کارت قرمز مفت در جريان مسابقه است. علي دايي بايد به اندازه چهار جلسه تاوان حرکت غير حرفه اي شيث و حقیقی را بدهد.

راحت ترين تحليل اين است که بازيکنان ما فرهنگ رفتاري مناسبي ندارند و باشگاه ها از اين بي فرهنگي متضرر مي شوند يا اينکه برخي معتقدند بازيکنان فوتبال ايران پول مفت مي گيرند و به همين دليل خراب شده اند در حالي که مشکل از «روابط» باشگاه و بازيکن است. پولي که بازيکن در ليگ برتر ايران مي گيرد، پول کاناليزه نيست.

پول کاناليزه يعني شما بداني بابت هر دقيقه تاخير در تمرين، چه مبلغي متضرر مي شوي و براي دادن هر پاس گل يا حضور در حد نصابي از مسابقات فصل، چه ميزان بر مبلغ قراردادت اضافه مي شود.

مثلا اگر يک مهاجم کاذب بداند که با دادن پاس گل به مهاجم مرکزي، پول بيشتري گيرش مي آيد يا بداند که با حضور در بيش از 24 بازي فصل، چندين ميليون به قراردادش اضافه خواهد شد، نه خودخواهي غيرحرفه اي مرتکب مي شود، نه در جريان بازي با هم تيمي اش گلاويز مي شود و نه دنبال سه اخطاره شدن پيش از يک بازي مهم به هر دليلي است.

اين مورد آخري در فوتبال ما زياد ديده مي شود. يکي از بازيکنان سابق پرسپوليس که همين تابستان از اين تيم جدا شد، هر فصل چند بازي مهم خارج خانه را عمدا با گرفتن کارت زرد يا قرمز از دست مي داد تا در تهران بماند و خوش بگذراند. مي توان با اطلاع از اين موضوع، فقط بازيکن را مقصر دانست اما حقيقت اين است که قرارداد غيرحرفه اي و تنها دو صفحه اي، فضاي مانور غيرحرفه اي به بازيکنان داده است.

آنها وارد کانال درست نشده اند. قراردادهاي حرفه اي در هر زمينه اي، مثل زدن يک سد و کانال مخصوص براي هدايت آب است. اين قرارداد بازيکن است که او را وارد کانال مشخص مي کند، نه توضيح و نصيحت شفاهي. اگر در قرارداد شيث و حقيقي قيد مي شد که درگيري با بازيکن تيم خودي، فلان تومان جريمه دارد، شايد آن صحنه را در بازي پرسپوليس-استقلال نمي ديديم و کار به جايي نمي رسيد که حالا باشگاه پرسپوليس خواهان کاهش جلسات محروميت مدافع خود شود.