گروه دریافت خبر مرجع خبری پرسپولیس : دایی در خصوص آخرین وضعیت پرسپولیس قبل از دیدار روز چهارشنبه با گسترش فولاد تبریز و مشکلات فوتبال ایران صحبت‌های زیر را مطرح کرد:
سؤال: وضعیت پرسپولیس پس از شکست برابر ابومسلم را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
پس از شکست تلخ مقابل ابومسلم در حال آماده سازی تیم برای بازی فینال جام حذفی هستیم. خوشبختانه همه چیز طبق روال انجام می‌شود و باید با انگیزه مضاعف و روحیه جدید خودمان را آماده کنیم.
سؤال: از گسترش فولاد شناخت دارید؟
بله؛ تا حدود زیادی این تیم را می‌شناسم. چند بازی آنها را در جام حذفی و لیگ یک به دقت آنالیز کردم. ما هم کار خودمان را دنبال می‌کنیم تا اگر قسمت شد با یک بازی خوب در تبریز همان جا کار را تمام کنیم.
سؤال: اتفاق بازی با ابومسلم و شاهین بوشهر تکرار نمی‌شود؟
(کمی مکث می‌کند) امیدوارم بازی خوب و جذاب شود و به نتیجه دلخواه برسیم. هدف ما قهرمانی در جام حذفی و رفتن به آسیا است. به همین دلیل باید گذشته‌ها را فراموش کنیم. البته بیشتر ناراحتی من به خاطر هواداران است که از این شکست‌‌ها دچار آزردگی می‌شوند. باز هم می‌گویم در بازی مقابل ابومسلم خوب بازی نکردیم و باختیم.
سؤال: مصدوم یا محرومی برای بازی رفت فینال جام حذفی دارید؟
خدا را شکر محروم نداریم اما تنها مصدوم ما آرفی است. خوشبختانه مصدومان ما مثل کریم باقری در بازی روز چهارشنبه می‌توانند به ما کمک کنند تا انتظارات را برآورده کنیم.
سؤال: ترکیب پرسپولیس تغییر می‌کند؟
مثل همیشه به شما می‌گویم منتظر باشید روز بازی این موضوع را ببینید. هر که خوب کار کند مزد زحماتش را می‌گیرد.
سؤال: نظرتان درباره حضور اولادی در تمرین پرسپولیس چیست؟
من خبر نداشتم و ایشان را سر تمرین روز یکشنبه دیدم و با او خوش و بش کردم. انشاء الله باید ببنیم بعدا چه اتفاقاتی می‌افتد.
سؤال: یعنی با این بازیکن قراردادی نبسته‌اید؟
فعلا به فکر بازی مقابل گسترش فولاد هستم و انشاء الله بعدا درباره‌اش صحبت می‌کنم. برای من این بازی و رفتن به آسیا بسیار مهم و ضروری است تا از خجالت هواداران در بیاییم.
سؤال: بگذریم. آقای دایی چه اتفاقاتی در فوتبال ایران افتاده که با حضور شما به عنوان آقای گل جهان در فوتبال کشورمان دچار مشکل گلزنی در رده ملی هستیم؟
این سؤالی است که شما بارها از من پرسیده‌اید ولی من نباید جواب بدهم. این را از دست اندرکاران فوتبال و از کارشناسانی که برنامه ریزی می‌کنند، بپرسید.
سؤال: نکته این است که سه بازیکن خارجی آقای گل لیگ برتر هستند؟
من حرفم را زدم شما جوابش را باید پیدا کنید. من از شما می‌خواهم بروید بپرسید و جستجو کنید که برای رده پایه باشگاه‌ها چه کاری انجام داده است. آیا به صورت درست و کافی به جوانان و نوجوانان بها داده‌ایم؟
سؤال: نظر شما چیست؟
نمی‌دانم آیا در فدراسیون فوتبال چیزیی به نام کمیته استعدادیابی داریم ولی مشخص است که نداریم. در کشورهای دیگر یک بازیکن را از دهات می‌آوردند روی آن سرمایه گذاری می‌کنند و دستمزد خود را در فوتبال ملی می‌گیرند اما ما چه کار کرده‌ایم؟
سؤال: منظور شما چه کسی است؟
راه دور نروید. مسی بازیکن بارسلونا یک الگو مناسب است. ایشان از ۹ سالگی حتی وقتی که مریض بود از آرژانتین شناسایی شد و به بارسلونا آمد. سپس دلسوزانه روی آن سرمایه گذاری کردند. حالا دستمزدش را می‌گیرند و خیلی‌ها آرزوها دارند امثال این بازیکن را داشته باشند.
سؤال: مسی و فوتبال اروپا را با ایران مقایسه می‌کنید؟
امثال مسی در ایران داریم اما به آنها رسیدگی نمی‌کنیم. به خاطر همین اگر کسی مثل دایی بیاید نمی‌دانید که چگونه او به فوتبال ملی معرفی شده است. اصلا بعید می‌دانم شما بدانید من چگونه مهاجم و سپس به آقای گل جهان تبدیل شدم.
سؤال: شما بگویید تا بعد از سال‌ها بدانیم.
یک بازیکن ناشناخته بودم. در اردبیل ابتدا در دفاع راست و در یک تیم محلی بازی می‌کردم اما یک روز وقتی که تیم ما مهاجم نداشت مربی اردبیلی به من بها داد و گفت: در خط حمله بازیکن کن. من هم همین کار را کردم و خواست خدا بود که به یک فوروارد خوب برای کشورم تبدیل شدم. روی من کسی در فوتبال ایران سرمایه گذاری کرده بود که بخواهد حرفش را بزند؟ پس معلوم است در وجود من استعداد و جسارت خدادادی بود. ببخشید؛ باید قبول کنیم شانسم این بود که چند تا مربی خوب گیر من بیاید تا با آنها استعدادم شکوفا شود اما برای همه این اتفاق نمی‌افتد. البته همیشه می‌گویم مثل خیلی از افراد مدیون خدا هستم.
سؤال: می‌شود به غیر از خودتان افراد دیگری را مثال بزنید که بدون پشتوانه به عنوان بازیکن بزرگ تبدیل شده‌اند؟
بله خداداد عزیزی و کریم باقری یا خیلی‌های دیگر. اصلا تا حالا از خودتان پرسیده‌اید چرا دستمان در فوتبال خالی شده است؟ نه تنها در خط حمله بلکه در تمام پست‌ها دستمان خالی است. وقتی در اروپا بودم خیلی از بازیکنان ما ترانسفر می‌شدند. یک سری به توافق نمی‌رسیدند و یک سری با تیم‌های بزرگ اروپا به توافق می‌رسیدند. چرا الان این اتفاق نمی‌افتد؟ این موضوع نشانه چیست؟
سؤال: شما دلیل این اتفاق ناخوشایند را بگویید؟
ببینید، شما اگر لیگ ما را بررسی کنید همه چیز را متوجه می‌شوید. در لیگ برتر فصل گذشته و امسال حتی یک بازیکن را هم ترانسفر نکردیم. دلیلش هم چند مورد اساسی است. عدم برنامه ریزی مناسب و عدم ثبات مدیریتی باعث شده این مشکلات به وجود آید. فقط دوست داریم از آنهایی که حاضرند و خود جوش شکوفا می‌شوند استفاده کنیم. نمی‌آییم در باشگاه‌ها تن به این بدهیم که چهار بازیکن جوان را آماده و به فوتبال کشورمان تقدیم کنیم.
سؤال: این اتفاقات سرنوشت فوتبال ما را به کجا می‌کشاند؟
به اینجایی که دست ما در فوتبال ما تهی می‌شود. باز هم می‌گویم هر سال بهترین فوتبالیست‌ها را در اروپا داشتیم و اگر حتی در اروپا بازی نمی‌کردند جز لیست تیم‌های خارجی بودند اما چند سالی است که به غیر از شجاعی و نکونام که ۴ سال قبل به اروپا رفته‌اند دیگر بازیکن ایرانی در لیگ اروپا ندیدیم.
سؤال: این مشکل در فوتبال ما حل می‌شود؟
نمی‌دانم این سؤال شما یعنی چه. ما الان به اندازه انگشتان یک دست لژیونر نداریم. دیگر آن دست شماها است که بروید پیگیری کنید که چرا این اتفاقات افتاد یا دست کارشناسان فدراسیون فوتبال است تا با یک برنامه ریزی مناسب این موضوع را حل کنند.
سؤال: آقای دایی شما چند سال در اروپا بازی کردید؟
۵ سال در اروپا بازی کردم اما الان معتقدم دیر به اروپا رفتم و به تیم ملی ایران آمدم. ۲۴ سالم بود پیراهن مقدس تیم ملی را بر تن کردم. در سال ۱۹۹۷، ۲۸ ساله بودم که پا به اروپا گذاشتم به همین دلیل شرایط من متفاوت با دیگران است.
سؤال: منظورتان چیست؟
بسیار شفاف به شما جواب می‌دهم. ۲۸ ساله بودم که به اروپا رفتم و شرایطم با بازیکنی که در سن ۲۲ سالگی به اروپا می‌رود فرق دارد. دیر به اروپا رفتم و حتی اگر در دانشگاه در اردبیل قبول نمی‌شدم و به تهران نمی‌آمدم موفق نمی‌شدم وارد فوتبال شوم و فوتبال ایران و اروپا من را بشناسد. خیلی‌ها هستند شانس ندارند که موقعیت من را داشته باشند. باز هم می‌گویم آقایانی امثال من هستند که باید در این فوتبال شناخته شوند.
سؤال: درس خواندن چه نقشی در موفقیت فوتبالی شما داشت؟
خیلی زیاد. من در کنار درس همیشه فوتبال را دوست داشتم که ادامه بدهم اما دایی رشد کرد و متاسفانه حالا امثال دایی هستند که به دلیل عدم برنامه ریزی نمی‌توانند موفق باشند. خواهش می‌کنم از فدراسیون فوتبال بپرسید آیا کمیته‌ای به عنوان استعدادیابی وجود دارد و اگر هست تا الان چند نفر به فوتبال ایران یا به لیگ برتر معرفی کرده است. من جواب شما را می‌دهم؛ هیچی. خیلی‌ها خود جوش به تیم‌های امید و جوانان راه پیدا کرده‌اند و هیچ کس روی آنها سرمایه گذاری نکرده است.
سؤال: حضور ۵ ساله شما در اروپا راضی کننده بود؟
هرگز. اگر تجربه الان را داشتم ۱۰ سال می‌توانستم در اروپا توپ بزنم. ۵ سال برای من خیلی کم بود و به نظرم شانس با من یار نبود. با این حال مزد زحمات و تلاش خودم را گرفتم و همیشه خدا را شاکرم.
سؤال: ارزیابی شما از لیگ نهم چیست؟
خوشبختانه فاصله تیم‌ها به هم نزدیک‌تر شده است. تقریبا برگزاری بازی‌های لیگ نسبت به سال قبل بهتر بوده اما وقفه‌های طولانی کمی باعث شد لیگ ما افت کند. با این وجود نسبت به سال‌های قبل بهتر بودیم. کاستی‌هایی نیز در این بین بوده اما من نباید نظر بدهم و کارشناسان باید آن را بررسی کنند.
سؤال: شیرین ترین خاطره شما از وقت اضافه بازی‌های فوتبال چیست؟
یادم نیست خاطره تلخ و شیرینی زیادی در فوتبال دارم.
سؤال: بازی با استرالیا نبود؟
خیر. چون بازی با استرالیا وقت اضافه نبود. در وقت قانونی توانستیم استرالیا را در یک روز شیرین شکست دهیم که هیچ وقت از یاد کسی نمی‌رود. من خاطره خاصی ندارم چون دقایق و ثانیه ها فوتبال همه خاطره است که من نمی‌توانم قسمتی از آن را انتخاب کنم. خدا را شکر همه چیز تا به امروز خوب بوده و امیدوارم همچنان ادامه پیدا کند.
Thursday, 4 March , 2021