از نکات جالب توجه جداول فوق از یک سو، پیشی گرفتن ایران از کشورهای امارات، چین و ازبکستان و نزدیک شدن به قطر و عربستان است که می‌تواند امیدوار کننده باشد و از سویی فاصله بعیدی است که با کشورهای ژاپن و کره جنوبی ایجاد شده که رسیدن به سطح اول فوتبال آسیا در آینده نزدیک را غیر ممکن می‌سازد. از طرفی برای اولین بار ایران توانسته مدارک خود را کامل و بدون نقص به AFC ارائه کند، امری که با توجه به سهل‌انگاری‌های رایج در باشگاه‌های ایران که حتی به 3 اخطاره بودن بازیکنان خود توجه نمی‌کنند نیز تا حد زیادی موجب خوشحالی است.

باید در نظر داشت که هر گونه ایراد در مدارک موجب 30 نمره جریمه و کسر امتیاز شده و تعداد ایرادات کشورهایی مانند استرالیا، ویتنام، هند و اردن قابل توجه است.

در ارزیابی فدراسیون فوتبال در موضوع حرفه‌ای سازی باید اذعان داشت که سازمان لیگ برتر و به تبع آن فدراسیون فوتبال به بهترین نحو ممکن عمل کرده و تمام قوانین و مقررات را قبل از مهلت تعیین شده از سوی AFC در اردیبهشت ماه 1390 جهت تصویب آماده کرده بودند و بدین ترتیب ایران جزء 8 کشور آسیایی بود که توانست به موقع مدارک خود را تحویل دهد کاری که کره جنوبی و چین با یک سال تاخیر توانستند انجام دهند و کشورهایی مانند کویت، عراق و بحرین تاکنون نتوانسته‌اند. این مقررات با کمترین ایراد ممکن به تصویب نهایی AFC رسید و حجم کار انجام شده بسیار وسیع بود.

سازمان لیگ با اتخاذ تصمیمی مهم که می‌تواند تأثیر بسیار مهمی بر آینده فوتبال ایران داشته باشد اعمال مقررات حرفه‌ای را به تمام تیم‌های لیگ برتر تعمیم داد هر چند که می‌توانست آن را تنها محدود به تیم‌های شرکت کننده در مسابقات لیگ قهرمانی آسیا کند. اگر به تیم‌های ایرانی شرکت کننده در مسابقه‌های آسیایی دقت کنیم درمی‌یابیم که لازمه حضور در این مسابقات رسیدن به حداقل معیارهای لازم در امر سازماندهی است که به نوعی باعث ارتقای سطح کیفی باشگاه خواهد شد، امری که در دو باشگاه اصفهانی سپاهان و ذوب‌آهن به خوبی مشهود است.

در حالی که بعضی از کشورهای اروپایی نظیر ایتالیا و اسپانیا اعمال مقررات حرفه‌ای تنها محدود به تیم‌های شرکت کننده در مسابقات یوفا کرده‌اند، مجبور کردن تمام تیم‌های حاضر در لیگ برتر ایران به اخذ مجوز حرفه‌ای می‌تواند یک گام به جلو تلقی شود، اما مسئله مهم این است که در مرحله اجرا فدراسیون تا چه اندازه به این مقررات تصویب شده پایبند است. چنانچه در هنگام راه‌اندازی لیگ برتر تمام باشگاه‌ها ملزم به داشتن استادیوم اختصاصی شده بودند و مهلتی 3 ساله به آنها داده شده بود تا در طی این مدت مبادرت به ساخت استادیوم کنند.

ایراد بزرگ در حال حاضر A نبودن استادیوم‌های معرفی شده به AFC است. در حالی که در ایران فقط 3 استادیوم آزادی، ورزشگاه ذوب‌آهن اصفهان و شهید باهنر کرمان دارای رده A- تا سال گذشته بودند، با تلاش بسیار استادیوم‌های یادگار امام قم و تبریز و استادیوم انقلاب کرج از نظر AFC درجۀ -A شناخته شدند و در نهایت توانستیم در امتیاز استادیوم‌ها با کره جنوبی برابری کنیم اما با ژاپن، عربستان، امارات و قطر هنوز فاصله بعیدی داریم.

اشاره به استادیوم‌های درجه A در آسیا می‌تواند معیار مهمی در خصوص تعیین جایگاه فعلی ایران در آسیا باشد:

1- ژاپن 20 استادیوم که 9 استادیوم A+ و 11 استادیوم A – هستند.

2- کره 7 استادیوم که 1 استادیوم A+، دو استادیوم A و مابقی A- هستند.

3- قطر 7 استادیوم A که تنها یکی از آنها A بوده و مابقی A – هستند.

4- عربستان دارای یک استادیوم A+، یک استادیوم A و مابقی A- هستند.

5- امارات دارای 11 استادیوم A- است.

6- تایلند دارای 5 استادیوم A- است.

7- چین دارای یک استادیوم A و چهار استادیوم A- است.

8- استرالیا دارای 5 استادیوم A و دو استادیوم A- است.

9- ازبکستان دارای 2 استادیوم A و 4 استادیوم A- است.

10- اندونزی دارای 3 استادیوم A است.

به نظر می‌رسد که اگر اقدامی عاجل در خصوص برطرف کردن ایرادهای جزئی در وضعیت استادیوم‌های ایران صورت نپذیرد، با در نظر گرفتن امکان حضور تیم‌هایی از هند و اردن در آینده نزدیک در لیگ قهرمانان آسیا، سهمیه ایران در سال آینده کاهش یابد و تکمیل بودن مدارک نتواند ضعف استادیوم های ایران را جبران کند.

برای برطرف کردن معایب جزئی شاید برای کل استادیوم‌ها حداکثر 2 الی 3 میلیارد تومان هزینه انجام شود تمام استادیوم‌ها به درجه A یا –A تبدیل می‌شوند که در زیر معایب قابل ذکر هر استادیوم ذکر شده است:

1- استادیوم غدیر اهواز نداشتن اسکوربرد

2- استادیوم تختی تهران نداشتن اسکوربرد و تقویت نور استادیوم

3- رساندن نور استادیوم های راه‌آهن (اکباتان)، دستگردی، شهید عضدی، تختی انزلی به 1200 لوکس

4- استادیوم هرمزگان نداشتن جایگاه خبرنگاران صدا و سیما که با توجه به ذیق وقت تا آخر امسال وقت برای برطرف کردن معایب فوق است که می‌طلبد وزارت ورزش و جوانان و ادارات تربیت بدنی استان‌ها و استانداران، مدیران باشگاه‌ها تلاش مضاعف را به کار گیرند که این عیوب جزئی نیز برطرف و ایران بتواند امتیازات کامل استادیوم‌ها را گرفته و در نتیجه سهمیه کامل را دوباره کسب کند.

در این رابطه ارباب جراید و رسانه هم می‌توانند با پیگیری جدی و انعکاس دائمی مطالب از وزارت ورزش و جوانان، فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ برتر، اتحادیه فوتبال باشگاه‌ها و باشگاه های لیگ برتر در رابطه برطرف شدن این مشکلات تلاش کنند.