در بخش اول اين گفت وگو امير عابديني، از مالکيت بر پرسپوليس و نه پيروزي گفت. بخش دوم اين مصاحبه به قيل و قال مربوط به سهام جنجالي اين تيم اختصاص دارد.

-اين حکم را به آقاي محلوجي داده بودند؟

فائقي؛ حکم را آقاي غفوري فرد براي اداره باشگاه به آقاي محلوجي داده بودند و پس از منظم شدن ليگ باشگاه پرسپوليس در شرايط خوبي بود ولي نظمي که در ليگ وارد شده بود و روند مسابقات که به صورت رفت و برگشت انجام مي شد هزينه ها را به حد چشمگيري افزايش داده بود. دستمزد بازيکنان يکباره از ارقام 400 هزار تومان به ميليون رسيد و اين باعث شد آقاي عابديني به دنبال يک پشتيبان مالي براي باشگاه بگردد که آقاي زم به خاطر حمايت مالي اش در اين دوران وارد باشگاه شد و درگيري هاي پرسپوليس آغاز شد. البته من بر اين باور هستم اگر اختلافي بين مسوولان پرسپوليس به وجود نمي آمد هيچ گاه پاي سازمان به اين ماجرا باز نمي شد. از سال 73 تا 80 که من در سازمان تربيت بدني بودم هيچ گونه حمايتي از باشگاه استقلال و پرسپوليس صورت نمي گرفت و آنها به صورت خودگردان اداره مي شدند. البته بعضي اوقات سازمان تربيت بدني که بودجه يي براي حمايت بازيکنان تيم ملي نداشت از باشگاه ها درخواست مي کرد پاداشي بيشتر از حقوق آن بازيکن به او داده شود. زماني که آقاي غفوري فرد به آقاي محلوجي حکم اداره باشگاه را دادند اين گونه نبود که آقاي محلوجي کل بودجه معادن و فلزات را وارد باشگاه پرسپوليس کند. حمايت ايشان اين گونه بود که به طور مثال اگر قرار بود يک امتياز از سوي وزارتخانه به همه افراد اهدا شود باشگاه اين امتياز را در زمان کوتاه تري دريافت مي کرد. سه ماه بيشتر از فعاليت من در سازمان تربيت بدني نمي گذشت که ما با بحران شديدي روبه رو شديم.

-همان بحران 73…

برگه يي که هيچ گاه پيدا نشد، اختلاف چند دوست و همکار قديمي را عيان کرد. برگه مبايعه نامه باشگاهي بود که پس از گم شدن هرگز روي آرامش نديد. 9 سال از ناپديد شدن برگه مي گذرد و حالا کتابي از آن روزهاي پرالتهاب باشگاه پرسپوليس به جا مانده به قلم حجت الاسلام زم. درگيري مديريتي پرسپوليس در اواخر دهه 70 شمسي با گم شدن برگه مبايعه نامه آغاز شد و با حکم ديوان عالي کشور و بازگرداندن پرسپوليس به دولت و سازمان تربيت بدني پايان يافت. پايان که نه، تقريباً هشت سال است پرسپوليس اسير همان برگه گم شده است. سال ها است پرسپوليس با نامه هاي مختلف به تالار بورس رفته و به مزايده گذشته شده اما هيچ يک به اجرا درنيامده است. پرسپوليس هنوز دولتي است هرچند محمود احمدي نژاد در آخرين ماه هاي دور اول رياست جمهوري اش دستور داده است محمد علي آبادي باشگاه را به مردم واگذار کند. شايد او هيچ گاه نداند برگه گم شده يي باعث دولتي شدن دوباره پرسپوليس شد. طي حدود هشت سال دولت بنا به اعتقاد امير عابديني 14 ميليارد تومان براي پرسپوليس هزينه کرد و همين ميزان نيز بايد بابت بدهي ها پرداخت کند. تلاش دولت براي خارج کردن پرسپوليس از سيطره بخش خصوصي اين همه هزينه براي دولت داشت و حالا پس از گذشت تقريباً هشت سال، دوباره آن را به بخش خصوصي مي بخشد. امير عابديني مدير دوره درخشان پرسپوليس در دهه 70 شمسي خود را همچنان مالک 25 درصد از سهام پرسپوليس مي داند و سعيد فائقي نفر دوم سازمان ورزش که به حکم اش علي پروين مدير باشگاه پرسپوليس شد. بازخواني پرونده پرسپوليس در دهه 70 از اوج تا سقوط هنوز هم خواندني به نظر مي رسد. ميزگردي که قرار بود با حضور عابديني، فائقي و علي ميرزايي (نماينده حسين محلوجي در پرونده جنجالي مديريت و مالکيت پرسپوليس مديرعامل اين باشگاه در دور اول ليگ برتر) برگزار شود، با انصراف علي ميرزايي انجام شد. شايد به زودي جمع مديران سابق پرسپوليس را دوباره در دادگاهي ديگر و براي اعاده سهام گرفته شده شاهد باشيم. لازم به ذکر است تنظيم اين گفت وگو را ميمنت مژده انجام داد

ابتدا بايد بازگرديم به سابقه ثبت باشگاه پرسپوليس، زماني که آقاي غفوري به انصاري فرد ماموريت داد اين باشگاه را ثبت کند، اما ايشان به نام خود اين باشگاه را به ثبت رساندند. اکنون واگذاري اين باشگاه به بخش خصوصي (نسبت به استقلال) حواشي بيشتري دارد. (شايد علت آن کثرت هواداران پرسپوليس به استقلال است.)