تيم هايى مثل پرسپوليس و استقلال تفاوت هايى اساسى با همتايان خود دارند از آن جمله بايد به مورد توجه هميشگى بودن آنها اشاره كرد. اين گونه تيم ها ناچارند در تمام بازى هاى خود سطح بالاى انرژى را به كار بگيرند و شايد با يك مطالعه علمى بتوان ثابت كرد كه آنها در طول يك فصل به قدر ۲ تيم سطح بالا انرژى و توان صرف مى كنند. از اين رو است كه يك تيم معمولى مى تواند با يكى، دو ستاره در كنار تعدادى از بازيكنان متوسط بالا حتى تا قهرمانى پيش بروند اما تيم هايى مثل پرسپوليس و استقلال با چنين شرايطى دوام نمى آورند. منظور از اين مقدمه پرداختن به نقش على كريمى در پرسپوليس است. در تمام دنيا تيم هاى بزرگ تر دست به كارهاى بزرگى مى زنند. بازيكنان شاخصى دارند كه بازى با آنها و بدون آنها بسيار متفاوت است. در تمام دنيا تيم هابزرگ با اين مشكل روبرو هستند كه با از دست دادن يكى، دو ستاره خود دچار افول مى شوند اما اين افت بايد تا چه حد باشد؟ آيا آنها به يكباره از تيمى درجه اول به تيمى درجه دوم بدل مى شوند. آيا تيم هايى مثل بارسلونا مى توانند با تغيير يك بازيكن زير و رو شوند؟

حساب و كتاب اين فصل از دست پرسپوليسى ها خارج شده است. البته نه به اين معنا كه آنها نمى دانند كجا، چقدر و به چه دليل هزينه كرده اند بلكه بايد گفت: آنها در فصل جارى متحمل هزينه هاى غيرضرورى گزافى شده اند.ً بازيكنى كه قرارداد مثلا ۹۰ ميليون تومانى داشته است و در ازاى دريافت ۱۵۰ ميليون تومان حتى حاضر بود شب ها در باشگاه بخوابد، الان ۲۵۰ ميليون تومان مى گيرد و براى همه رجز مى خواند. تعهدات به شكلى بالا رفته است كه هر قدر هزينه مى كنند پايان نمى يابد و بازدهى هم چندان نبوده است اين مسائل مسئولان باشگاه را به فكر انداخته است تا براى فصل جديد چاره انديشى كنند. از تصميم هاى هيأت مديره كه اعضا از اجراى قطعى آن خبر مى دهند. كاهش هزينه تيمدارى است. آنها در كنار تورم جامعه به رشد صفر دستمزدها فكر نمى كنند بلكه صحبت از كاهش بودجه تيمدارى است. به اين منظور قرار است در حالى كه بعضى بازيكنان از همين حالا براى رشد حداقل ۲۰ درصدى رقم قرارداد خود لحظه شمارى مى كنند رقم بعضى از قراردادها حتى كاهش يابد و در عقد قرارداد با بازيكنان جديد مثل سال قبل عمل نشود. اينها البته وعده هاى زيبايى هستند و به نظر مى رسد دليل اصلى اين تصميمات